عون بن علی که عینالی و عینال–زینال نیز خوانده می‌شود، کوه و آرامگاهی بر فراز رشته‌کوه  در شمال شهر  است. تاورینه در سفرنامهٔ خود، این بنا را در گذشته از کلیساهای ارامنه دانسته که مسلمانان آن را به مسجد تبدیل کرده‌اند. به اعتقاد او، پیش از ورود اسلام به ایران در محل کنونی آرامگاه عون بن علی، آتشکده و عبادتگاهی بوده که پس از اسلام به زیارتگاه تبدیل شده‌است. حافظ کربلایی نیز در واپسین سال‌های سدهٔ دهم هجری، این مکان را محل بافندگی دو برادر دانسته‌است. پس از سدهٔ دهم هجری، یکی از تکایای  نعمت‌الهی در محل فعلی آرامگاه عون بن علی بوده‌است

ایل‌گلی تا پیش از روی‌کارآمدن صفویان، بزرگترین منبع ذخیرهٔ آب جهت آبیاری باغ‌های مناطق شرقی تبریز تا دروازهٔ تهران و تپلی‌باغ بوده‌است. در دوران حکومت صفویان، تمام شن و ماسه و نخاله‌های موجود در محوطهٔ داخلی دریاچهٔ فعلی خالی شده و دیواره‌ای سنگی به دور آن کشیده شد

در دوران قاجار در پیرامون استخر ایل‌گلی خیابان‌هایی جهت عبور و مرور احداث گردید و در جوار این معابر، درختان  و گل‌های اطلسی متعددی در چندین ردیف جهت تزئین گردشگاه و پاکی آب و هوا کاشته شد.

ایل‌گلی در دوران پهلوی به شهرداری تبریز واگذار شد تا به یک گردشگاه عمومی تبدیل شود. سید باقر کاضمی (مهذب‌الدوله) استاندار وقت  نخستین تعمیرات اساسی را در محوطهٔ این گردشگاه به انجام رسانید.

بازار تبریز یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین بازار های سرپوشیده در سطح ایران و قارهٔ آسیا به‌شمار می‌رود. این بازار با مساحتی حدود یک کیلومتر مربع، بزرگ‌ترین بازار سرپوشیدهٔ جهان است. بازار تبریز در مردادماه سال ۱۳۸۹ خورشیدی به‌ عنوان نخستین بازار جهان در فهرست  میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌ است. این بازار از بازارچه‌ها، تیمچه‌ها،سراها و کاروانسراها متعددی تشکیل یافته‌ است. پیش‌تر به‌ جهت قرارگرفتن شهر تبریزبر سر چهارراه جاده ابریشم و گذر روزانهٔ هزاران کاروان از کشورهای مختلف آسیایی افریقایی اروپایی از آن، این شهر و بازار آن از رونق بسیار خوبی برخوردار بوده‌ است.

این بازار حدود ۳ سدهٔ پیش و پس از وقوع زمین‌لرزهٔ تاریخی تبریز در سال ۱۱۹۳ قمری توسط نجف قلی خان حاکم وقت تبریز بازسازی شده‌ است. بازار تبریز در سال ۱۳۵۴ خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌ است. تاریخ بنای این مجموعه مشخص نیست؛ ولی بسیاری از جهان‌گردانی که از سدهٔ چهارم هجری تا دورهٔ قاجاریان از این بازار بازدید کرده‌اند، دربارهٔ آن اطلاعاتی ارائه داده‌اند.

بسیاری از گردشگران و جهانگردان نظیرابن بطوطه، جاکسن، اولیای چلبی،یاقوت حموی ، گاسپار دروویل، الکسیس سوکتیکفي ژان شاردن، اوژن فلاندن، جان کارت‌رایت، جملی کاردی، کلاویخو، رابرت گرنت واتسن،  از رونق و شکوه بازار تبریز تمجید کرده‌اند. این بازار با داشتن حدود ۵٬۵۰۰ باب حجره، مغازه و فروشگاه، ۴۰ گونه شغل، ۳۵ باب سرا، ۲۵ باب تیمچه، ۲۰ باب مسجد، ۲۰ باب راسته و راسته‌بازار، ۱۱ باب دالان و ۹ باب مدرسهٔ دینی، به‌عنوان اصلی‌ترین مرکز داد و ستد مردم تبریز شناخته می‌شود.

هستهٔ مرکزی شهر تبریز در داخل یک چهارضلعی قرار گرفته و بازار تبریز در مرکز این چهارضلعی واقع شده‌است. این بازار از سمت شرق به عالی‌قاپو (مجموعهٔ کاخ‌های ولی‌عهدنشین) و از سمت غرب به مسجد جامع محدود شده و از سمت شمال، بخش‌هایی از شمال رودخانهٔ مهران‌رود را شامل می‌شود و این دو بخش به وسیلهٔ پل‌های چوبی که در امتداد راسته‌بازار قرار دارند، به هم متصل می‌شوند. نخستین نقشه از بازار تبریز در سال ۱۳۲۷ هجری، در بخشی از نقشهٔ دارالسلطنهٔ تبریز و به دست اسدالله خان مراغه‌ای ترسیم شده‌است. نقشهٔ این بازار در بخش شمال شرقی نقشهٔ مذکور رسم شده و اکثر جای‌های مهم آن نظیر تیمچه‌ها و کاروانسراها در این نقشه نام‌گذاری شده‌اند

برج آتش‌نشانی تبریز (برج یانقین) هم اکنون در محوطه ایستگاه آتش‌نشانی نبش خیابان خاقانی و خیابان بهادری تبریز قرار دارد. ارتفاع این برج ۲۳ متر است. این برج در قدیم کارکرد دیده‌بانی داشت و نگهبانی در بالای برج کشیک می‌داد تا در صورت وقوع آتش‌سوزی، توسط زنگی آتش‌نشانان را خبر کند

ربع رشیدی یکی از بناهای تاریخی و ارزشمند شهرتبریز واقع در باغمیشه است. حدود ۷۰۰ سال پیش در تبریز، دانشگاهی به‌نام همدانی ایجاد شد. رشیدالدین وزیر غازان خان از حکمرانان وقت آن دیار بود. در آن زمان این دانشگاه شامل چهار دانشکده بود که در چهارطرف آن قرار داشت و اربع یا چهار عربی را به خود اختصاص داد و این مکان ب‌نام ربع رشیدی شهرت یافت.^[۱]
ربع رشیدی شهری کوچک بود شاملکتابخانه مسجد، دارالایتام،حمام مهمانسرا،بیمارستان مدارس عالی، و کارگاه‌های صنعتی. فضل‌الله همدانی برای تامین هزینه‌های این مرکز املاک فراوانی را در نقاط مختلف اعم از ایران قدیم، بخش‌هایی از عراق، افغانستان، گرجستان، ولایت روم، آذربایجان و سوریه وقف این مرکز کرد.
خواجه فضل‌الله همدانی که پیش از حمله مغول در قلعه‌های اسماعلیه زندگی می‌کرد و پس از آن مدتی به وزارت غازان خان رسیده و منشا خدمات فراوانی در غرب ایران و آذربایجان شد در سال۷۱۸ هـ.ق، با دسیسه‌های سیاسی کشته شد و ربع رشیدی هم پس از مرگ وی غارت و ویران شد.هم اکنون آثار ناچیزی از آن در تبریز باقی‌مانده‌است.
وی برای ساماندهی املاک وقفی وقفنامه‌ای را تدوین کرده بود که به وقف نامه ی ربع رشیدی معروف است و هم اکنون تنها یک نسخه از آن باقی است که در کتابخانه مرکزی تبریز قرار دارد. این نسخه تا سال1348 در دست بازماندگان حاجی ذکاءالدوله سراجمیر، ساکن تبریز بود. انجمن آثار ملی در همان سال آن را از خانواده ذکاءالدوله خرید

ارگ تبریز (علی‌شاه) نام یک بنای تاریخی در تبریز است. سبک معماری این بنا به شیوه اذری و معمار آن استاد فلکی تبریزی ذکر شده‌است.

این ارگ یکی از بلندترین دیوارهای تاریخی کشور و نماد شهر تبریز است. این ارگ در مرکز شهر تبریز، در ضلع جنوبی تقاطع خیابان امام خمینی و فردوسی قرار دارد و امروزه فضای پیرامون آن برای برگزاری نماز جمعه مورد استفاده قرار می‌گیرد و مصلای بزرگ تبریز در این مکان احداث شده‌است.

ارگ تبریز توسط خواجه تاج‌الدین علی‌شاه بنا شده‌است. این بنا براثر زمین‌لرزه و گذر زمان تا حدودی تخریب شده‌است. در محوطهٔ ارگ، آثار تاریخی ارزشمندی همچون «مدرسهٔ نجات» که به‌عنوان یکی از نخستین مدارس ایران به‌شمار می‌رفت و نیز سالن تیاتر شیرو خورشید» قرار داشت که پس از شروع برنامهٔ تخریب و تبدیل ارگ تبریز به مصلای بزرگ تبریز از سال ۱۳۶۰ و در زمان امامت جمعهٔ آیت‌الله ملکوتی، بخش اعظمی از ارگ توسط جهاد سازندگی با بولدوزر و مواد منفجره ویران شده‌است.

ارگ تبریز و محوطهٔ باستانی آن د15 دی 1350خورشیدی به شمارهٔ ۱۷۰ در فهرست آثار ملی ایران به‌ثبت رسیده‌است و نقشهٔ حریم استحفاظی قانونی و ظوابط حفاظتی آن در نشست29 خرداد شورای حفاظت آثار تاریخی ادارهٔ کل حفاظت آثار تاریخی مشخص و مورد تأیید اعضا قرار گرفته‌است.

امروزه تنها بخشی از دیوارهای عظیم و محراب بسیار بلند شبستان جنوبی این مسجد برجای مانده‌است که خود موید شکوه و آبادانی آن در گذشته‌است. دیوارهای موجود در حقیقت تشکیل‌دهندهٔ ایوان تاق‌پوش و حمال تاقی استوانه‌ای عظیمی بوده‌است که فضای به‌وجودآمده به‌عنوان شبستان و عنصبر اصلی مسجد علی‌شاه به‌شمار می‌رفته‌است. بقایای موجود بنا، حکایت از یک ایوان به‌عرض ۳۰٬۱۵ متر و جرز و دیواهای کناری به ضخامت ۱۰٬۴۰ متر و پی‌ها و فونداسیونی ژرف و حجیم متناسب سازه‌های فوقانی و ارتفاع احتمالی بنا تا خط آغاز طاق استوانه‌ای ۲۵ متر (البته دقت رد تناسب سازه‌های اثر ۳۶ متر صحیح به‌نظر می‌رسد) بوده‌است.

این مسجد در میدان حسینیه محله قراملک تبریز واقع شده است. با توجه به اینکه کتیبه ای در بنا مبنی بر تاریخ دقیق بنا و نام سازنده آن وجود ندارد اظهار نظر قطعی در مورد تاریخچه بنا مستلزم بررسی باستانشناسی می باشد، ولی با توجه به پلان و مصالح بکار رفته در بنا و مقایسه آن با نمونه‌های مشابه احتمال می دهیم اصل بنا متعلق به دورهٔ قاجاریه باشد، ولی تعمیرها و مرمت‌های گوناگون در دوره‌های بعدی بر روی بنا انجام شده است.

در جانب غربی بقعه سید حمزه واقع شده‌است. مسجدی بدون ستون و در ابعاد ۸*۲۰ متر دارای گنبدی بزرگ است. تزیینات و نوشته‌های سقف مسجد ( مذهب) هستند. بانی این مسجد ظهیرالدین پسر صدرالدین وزیر آذربایجان است که بقعه و مدرسه سید حمزه را تعمیر و این مسجد را در سال ۱۰۸۷ هجری احداث نموده‌است. این مسجد دارای وقف نامه‌ای است و آخرین بار در ۱۲۹۷ در زمان ناصرالدین شاه دوباره سازی شده‌است.

در اول بازار کفاشان قرار دارد نه ستنون سنگی خوش تراش دارد. گنبدهایش بلند و ضربی است. در زلزله ۱۱۹۳ سقف آن فرو ریخته و بعداً ساخته شده‌است. این کار توسط مرحوم میرزا مهدی قاضی طباطبایی انجام پذیرفته و چون مقبره خودشان در آن جاست به نام مسجد مقبره خوانده شده‌است. مقبره آیت ا... شهید سیدمحمد علی قاضی طباطبایی نیز در همین مسجد قرار دارد.

بقعه سید حمزه و مسجد جنب آن در محله سرخاب و جنوب شرقی محل تقاطع خیابان ثقه الاسلام و بازارچه سید حمزه واقع شده‌است. تاریخ بنای نخستین بقعه ۷۱۴ هجری قمری یعنی سال درگذشت سید حمزه‌است. وی سید جلیل القدر به نام ابوالحسن حمزه بن حسن محمد می‌باشد که به شانزده واسطه نسبش به موسی بن جعفر می‌رسد. بنای اولیه در این سال توسط فرزندش سید حسین بر تربت وی احداث گردید.

مجموعه سید حمزه عبارت از صحن نسبتاً وسیعی است که در سمت جنوب آن مقبره و در سمت مشرق و شمال آن محل تدریس و حجرات طلاب علوم دینی قرار دارد در بالای سردر، سنگ نبشته مرمرین دیگری نصب شده که مربوط به زمان قاجار و تاریخ ۱۲۷۹ هجری است و حاکی از مرمت بنا توسط حاجی رستم بیک در این سال می‌باشد.

از جمله تزئینات حرم آئینه کاری زیبای بالای قبر امامزاده‌است که با کتیبه‌ای به خط نستعلیق زینت یافته، چنانکه از متن کتیبه استفاده می‌گردد امیر علی اکبرخانه میرپنجه فرزند پناه الحق پاشاخان و به مباشرت معتمد السلطان عادلخان این آئینه کاری در ماه جمادی الاول ۱۳۱۳ هـ ق انجام داده‌است. بقعه دارای سردابه‌ای است که قبر اصلی سید حمزه در آن قرار گرفته‌است. در جانب شرق بقعه سید حمزه گورستان متروکه‌ای قرار داشت که بنا به مندرجات تذکره‌ها و کتب مزارات، قسمتی از مقبره الشعرای معروف محله سرخاب می‌باشد. در این گورستان شعراء فقها و عرفا و اولیای بسیاری دفن گردیده‌اند که می‌توان به اسدی طوسی، خاقانی، شروانی، ظهیر فارابی، قطران تبریزی، محمد شیرین مغربی، همام تبریزی، سلمان ساوجی، فلکی شروانی، قاضی بیضاوی، قطب الدین شیرازی و استاد و شاعر بزرگ شهریار اشاره نمود. در دو دهه اخیر بناهای معظم و زیبایی به عنوان یاد بود بزرگان فوق از طرف انجمن آثار ملی و ... احداث گردیده‌است.

این مسجد در خیابان فردوسی تبریز قرار دارد و بنای اولیه آن به وسیله امیرحسین چوپانی ملقب به علاءالدین در سال ۷۴۲ هجری قمری ساخته شده و به نام خان مغول یعنی سلیمان نواره هلاکو موسوم گردید و به همین جهت به اعتبار نام بانی و خان، عده‌ای آن را سلیمانیه و برخی آن را علائیه نامیده‌اند. وجه تسمیه کنونی آن به این علت است که کتیبه‌های داخل و مندرجات دیوارهای خارج مسجد به خط عبدالله صیرفی خوشنویس معروف دوره ایلخانی و یکی از شاگردان وی نوشته شده و به مسجد استاد و شاگرد نیز شهرت یافته‌است بنای مسجد که رو به ویرانی می‌رفت در زمان عباس میرزا نایب السلطنه تعمیر کلی در آن به عمل آمد. تعمیرات دیگری در سال ۱۲۹۵ هجری توسط حاج میرزا محمدعلی اوانسری قراچه داغی و همچنین در سال ۱۳۳۸ از طرف حاج محمد اردبیلی صورت گرفت.

مسجد جامع تبریز که به مسجد جمعه نیز معروف است، در ضلع جنوبی صحن مدرسه طالبیه و بین مسجد حجت‌الاسلام و مسجد میرزا اسماعیل خاله اوغلی واقع است و یکی از قدیمی‌ترین ابنیه تاریخی این شهر به شمار می‌آید. تاریخ بنا و نام بانی اولیه آن معلوم نیست. عده‌ای آن را مسجد صدراسلام می‌دانند. پاره‌ای دیگر بنای قدیمی را به دوره سلجوقیان نسبت می‌دهند، در کتاب مرزبان نامه به جامع تبریز اشاراتی شده که مؤید آبادانی و شکوه آن در سنوات ۶۰۷-۶۲۲ در عصر اتابک ازبک بن محمد بن ایلدیگز بوده‌است. مسجد فعلی با طاق‌های رفیع و پایه‌های استوارش از زلزله تبریز در سال ۱۱۹۳ هجری قمری که چند طاق آن شکسته و فرو ریخته توسط احمدخان و پسرش حسنقلی خان دنبلی مرمت گردیده‌است.

مسجد جامع دارای دو ورودی یکی در جانب شمال می‌باشد که از طریق صحن مسجد می‌توان به آن راه یافت و در دیگر از طرف جنوب به کوچه مجاور باز می‌شود. طول مسجد که از جنوب به شمال امتداد دارد ۶۲ متر و در قسمت وسط آن دارای طاق بلند و بزرگی است. ۱۵ متر عرض دارد.

مسجد کبود تبریز از ابنیه زمان جهانشاه قره قویونلو و متعلق به نیمه دوم قرن نهم هجری است که به وسیله جان بیگم خاتون همسر جهانشاه بنا شده و توسط دختر او صالحه خاتون در زمان حکومت سلطان یعقوب آق‌قویونلو مرمت گردیده‌است.

بنای مسجد که بیشتر از نظر کاشیکاری و آمیزش رنگها و داشتن انواع خطوط عالی و اشکال و طرح‌های بدیع مورد نظر ارباب ذوق و معماری است. سردر، دومناره، شبستان و مقبره‌است. سردر رو به شمال واقع شده و دارای ابعاد ۵*۷ متر می‌باشد و از سطح کوچه مجاور به اندازه ۵ پله سنگی که هر یک به درازای ۳ متر و به ارتفاع ۲۰ سانتی متر می‌باشند قرار دارد.

ارتفاع طاق باقیمانده سر در زیادتر از ۵/۸ متر است که تماماً از کاشی‌های معرق پر آب و رنگ پوشیده شده‌است. سطح پایه‌های دو طرف با طرح‌ها و اشکال مرکب از گل و بوته و کاشی‌هاذی معرق الوان پوشیده بود که بر روی کتیبه‌های این پایاه عبارات مختلفی با آیات قرآنی نوشته شده‌است.

پس از سردر و دهلیز واقع در پشت آن شبستان بزرگ مسجد به ابعاد ۵/۱۶ متر قرار دارد.

قسمت جنوبی به شبستان کوچکی موسوم به مقبره راه دارد.

یکی از ابنیه کهن و عظیم تبریز که بی‌شک در زمره شاهکارهای معماری اسلامی به شمار می‌رود ارگ علی‌شاه یا مسجد علی‌شاه است. در مورد تاریخ بنای ارگ مورخین و سیاحان، از دوره ایلخانی تا به امروز متفق القولند که ساختمان آن به وسیله تاج‌الدین علی‌شاه جیلانی وزیر سلطان ابوسعید ایلخانی در سال ۷۱۶ شروع شده ولی به دلیل مرگ بانی بنا ناتمام مانده تا اینکه بازماندگان وی ساختمان آن را در سال ۷۲۴ به اتمام رساندند.

چنانکه از توصیف این بنای عظیم در اغلب سفرنامه‌ها و تواریخ بر می‌آید مسجد علیشاه در زمان آبادانی مزین به کاشی، ازاره سنگی و ستون‌های مرمر و کتیبه و گچبری بوده‌است. تصویر مسجد

قانون آنلاین- درحالی که تراکاورسازی در یکی دو روز اخیر درگیر تصادف مهدی کریمیان بود، امروز هم خبری از این تیم منتشر شد که می تواند روی عملکرد فنی تراکتور تاثیر منفی بگذارد. ماجرا از این قرار است که مجید جلالی امروز طی نامه ای به باشگاه، دو بازیکن تیمش را دراختیار باشگاه قرار داد که اصطلاح فوتبالی اخراج است.

پس از برگزاری تمرین روز گذشته تراکتورسازی مجید جلالی طی نامه ای به باشگاه میثم بائو و سید محسن حسینی را در اختیار باشگاه قرار داد.�

​سیدمحسن حسینی دیروز مصاحبه ای کرده بود که در آن از تونی اولیویرا و عملکرد او به شدت تمجید کرده بود و یک بار هم در مصاحبه ای باشگاه را تهدید کرده بود که فقط تا نیم فصل برای دریافت مطالباتش صبر می کند. او در گفت وگو  با اوج نیوز  مدعی شده بود که فقط تونی قابلیت فنی اش را درک می کرد.

شایعه شده بود این دو بازیکن دچار اختلافاتی شده اند اما حسن آذرنیا سرپرست تراکتورسازی در این ارتباط به فارس، گفت: «بحث اختلاف وجود نداشته است و بائو و حسینی به دلیل بی انگیزگی در تمرینات از سوی کادر فنی در اختیار باشگاه قرار گرفتند تا مسئولین تیم در ارتباط با آنه ...

گسترش فولاد در اولین بازی لیگ با ارایه یک بازی قابل قبول نتیجه را3بر2 به استقلال واگذار کرد.

سرمربی گسترش فولاد بعد از پایان بازی گفت: «من به زرگر داور مسابقه با احترام گفتم که اگر سوت‌هایی که به ضرر ما می‌زد به نفع استقلال بود آیا این مسائل را هم تکرار می‌کرد؟ در دقیقه 92 کرنری به نفع ما گرفته شد که من به او گفتم اگر این موضوع برعکس بود باز هم سوت پایان بازی را می‌زد که او جوابی نداشت که بدهد. البته ما باختیم و در مورد داوری صحبت نمی‌کنم در واقع مقصر هم داوران نیستند. مقصر مسئولان ما هستند که نفری در فدراسیون ندارند. مسئولین استانی ضعیف هستند. مدیران ورزشی استانی زیرآب یکدیگر را می‌زنند اما در اصفهان چنین مسائلی وجود ندارد و مسئولان از یکدیگر حمایت می‌کنند و به نایب‌رئیسی هم می‌رسند.»

مجيد جلالي پس از شکست يک بر  صفر برابر پرسپوليس در نشست خبري اظهار داشت: بازي خوبي انجام داديم و با  وجود 10 نفره بودن مالکيت توپ بيشتري داشتيم اما آنقدر خوب نبوديم که برنده  شويم و آنقدر بد هم نبوديم که ببازيم. از بازيکنانم ممنون هستم. بعد از 10  نفره شدن سعي کرديم با آوردن بازيکناني بازي را به تعادل بکشيم ولي  متاسفانه در يک لحظه بازي را از دست داديم و در اولين بازي خوب بازي کرديم و  هفته‌هاي آينده تلاش مي‌کنيم که بهتر بازي کنيم و هواداران‌مان را خوشحال  کنيم. وي در مورد داوري مسابقه گفت:  وقتي بدانيم داور بي قصد و غرض است مي‌توان اشتباهاتش را قبول کنيم اما  وقتي داور لجبازي مي‌کند را نمي‌توانيم اين مسئله را تحمل کنيم. اشتباهات  داوري را صبورانه تحمل کرديم. وقتي لجبازي مي‌کند تحمل اشتباهاتش سخت است.  سرمربي تراکتورسازي در مورد  عملکرد تاکتيکي‌اش در نيمه دوم گفت: قبل از اوردن ربيع‌خواه به زمين  پرسپوليس از سمت راست خيلي حمله مي‌کرد و با آوردن او بازي را بالانس کرديم  و با اينکه 10 نفره بوديم و يار اصلي‌مان را هم از دست داديم بايد بگويم  خوب کار کرديم هرچند در خط حمله دست‌مان باز نبود.            

 

بر اساس خبر های دریافتی هواداران تراکتور سازی برای این بازی قصد دارند هماهنگ با تیم محبوب خود با پیراهن ها وشال وپرچم  های سفید رنگ در استادیوم آزادی حاضر شوند ، این اقدام در حالی است که در فصل نهم ودهم نیز چنین برنامه ای عملی شد ، اینک در استانه بازی افتتاحیه مانند دو تیم پرسپولیس وتراکتور سازی هواداران این تیم برای متمایز نشان دادن خود از هواداران قرمز پوش میزبان ( پرسپولیس ) با پیراهن ها و پرچم های سفید که هماهنگ با پیراهن دوم تیم تراکتور سازی است وارد ورزشگاه خواهند شد.

                          tractorfc.com